PoW/PoS

Proof of Work vs Proof of Stake

Proof of Work.

Om crypto te kunnen minen werd aanvankelijk een Proof of Work algoritme gebruikt. De miner moet hierbij zeer ingewikkelde cryptografische puzzels oplossen. In de praktijk betekent dit dat de miner over de nodige rekenkracht moet beschikken. De gedachte hierachter is dat 1 persoon in zijn eentje nooit voldoende rekenkracht (computer power) tot zijn beschikking kan hebben om de blockchain te kunnen manipuleren. Theoretisch is het namelijk mogelijk dat iemand die over 51% van de totale rekenkracht van een crypto netwerk beschikt, de betreffende blockchain zou kunnen manipuleren. Dit staat bekend als een 51% attack. Bij een aantal kleinere cryptocurrencies (met een wat kleiner crypto netwerk) bleek het echter wel mogelijk om 51% van de totale rekenkracht te halen.

 

Proof of Stake.

Mede naar aanleiding van enkele geslaagde 51% aanvallen zijn er Proof of Stake algoritmen ontwikkeld. Proof of Stake is gebaseerd op deelname inplaats van rekenkracht. Er wordt geloot wie een block mag minen. Hoe meer van de cryptocurrency iemand heeft, hoe zwaarder zijn aandeel meetelt in deze loting. Degenen die aan deze loting meedoen heten Stakepool operators. Hiervoor heb je een basale computertechnische achtergrond nodig. Wanneer je deze achtergrond niet hebt kan je er voor kiezen jouw cryptocurrencies te delegeren naar zo’n stakepool. De stakepool heeft hierdoor een grotere kans om de loterij te winnen en jij profiteert mee van de beloning. In de praktijk levert dit ongeveer 5-8% op jaarbasis. Je loopt geen risico je coins te verliezen bij het “staken”. Een ander voordeel van Proof of Stake is dat het geen rekenkracht vraagt zodat er nauwelijks energie nodig is en ook personen met kleinere computers aan het proces kunnen deelnemen. Somss zie je ook een combinatie van PoW en PoS.